Ben sadece buradan geçiyordum aslında, Kimse de gelip sen burdan geç dememişti Dur da demediler Kafamı kaldırdım bende Yukarıya En...

Kalan dakikalarımı diyorum Yani ne kadar kaldıysa Kucaklayıp sana getirsem Beşin Ellinin Beşyüzün farkı olmasa Küçük bir sonsuzlukta...

Şiir gibi.. Bir mısranı anlamak, O şairi anlamak demek Şair pek bahsetmese de sana aşık Her kafiyenin altından adın çıkıyor. Roman gibi.....

Konu sensin Ve diğer tüm şairlere de ayıp ediyorum aslında Yok olurken çoğunun dizeleri Cebimde kafiyeler taşıyıp Şımarıklık ediyorum...

Ümitsiz bir keşkeye tutunmuş Dünyanın en güçlü sevgi sözleri Birer birer düştükçe Yenilerini doğururum Çilekli bahar sabahlarında Aklıma...

Aynı şeyleri yaparak aynı şeylerin ne kadar da farklı olabileceğini gördüm seninle, Aynı sokaktan defalarca geçmeme rağmen seninle...

Ağlamak kolay gelse de bazen En büyük mirasın, Babanın seni ilk güldürdüğü günü hatırlamak Ve tam bitti dediğin her yerde tekrar ayağa...

Bir gün, Denize girerken şortlu çocuklar, Ve Plüton’a gezegen olmadığını söylemeden hiç kimse, Bir adam bir kadının elini tuttu usulca....

Madem öyle, Merak etmeseymişsin sen de bu kadar "Ne var içinde acaba" demeseymişsin Ben kalemimi kıpırdatıp da bunları yazmasaymışım sana...

Bi hüzün var üstümde Çok derin bir hüzün, Akşam gibi Alacakaranlık gibi Gündüzü uğurluyorum sanki son kez Nasıl olsa bitmez diye attığım...