Çocuk olmak;
Elinde sapanı
Saman sarısı otları aşıp
Yeşilliğe doğru yol almak,
Yanında çöpten bozma asası
Nereye gittiğini bilmeden
Ama gitmeye,
Büyümeye,
Varmaya,
Özgürleşmeye kararlı adımlarını
Gözünü kırpmadan atmak.
Senin karşında soyunuyorum rollerimden Neysem o muyum Bu gerçek ben miyim Ben kimim Bilmiyorum Sahi, benim adım neydi? Elim ayağım...
Çok zor anlamak İçimdeki kıpırtının rengini Sen nesin bilmiyorum Ama ne desen duyuyorum Pürüzsüz bir sabah Güneşini önümüze seriyor Büyük...
Ben öldüm. Annemle babam Renkli kurdeleler asmıştı odamın kapısına Ve gökyüzünde ebem kuşakları Allu pullu balonlar Herkes mutluydu,...
Comments