Karamel

Sıkıldım sanki

Güzel gelmeyen şeyler sanki güzelmiş gibi yapıyorum

Karanlık sevmem ben mesela

Ama yıldızları izliyorum

Bakış açını değiştirmeden çektiğin  acı değişmiyor demişti birisi

Değiştiriyorum

Küçük ayıyı arıyorum mesela

Bir balık zıplıyor sudan

Alelade bir şekilde oraya dönüyorum

Ve sonra ortada hiç bir şey yokken gözlerin gelip gökyüzüne oturuyor

Kocaman dünyanın tam göbeğine

Her şey çok normalmiş gibi

Karamel rengi ne güzelmiş diyorum kendi kendime

Küçük ayı falan yok

Her yer sen

Aşağı doğru inip dudaklarına gamzelerini soruyorum

Sonra yine

Ve yine

Dudakların ne söylese şiir gibi geliyor

Donup kalıyorum öyle

Ve kollarına bırakıyorum kendimi

Bugün yıldızlar kayıyor gözlerinde

Sahi küçük ayı nerede?

Ne güzel ellerin var senin

Seni ne güzel özlüyorum