Nihavend

Yine sana yazılmayan bir şiir buldum bugün

Oturmuş kahvaltı masamdaki yoklukla beslenirken

Arkadan hiç bilmediğim bir şarkı çalıyor

Ve soğuk çay bardağımın yanında

Seninle alakası olmayan mısralar dans ediyor

Sana yazılmayan diğer yüzlerce şiir gibi

Bu da yanına bile yaklaşamıyordu yine

Bir bulmama halidir gidiyordu

Aramaya başladığım her şey gibi

Yarım kalan diğer kavuşamama hikayeleri gibi

Geçici kırıntılar serpiştirip yollara

Benim olmayan patikaları takip ediyor

Tanımadığım buğulu pencerelerden içeri bakıyordum

Aidiyet kavramınını anne karnından çıktıktan hemen sonra yitirip

Kendi özgürlüğümü ellerimle teslim etmiştim nüfus memuruna

Adım sanım yazılıp dünya üzerinde tanınmaya başladığım andan itibaren de görevim aramak olmuştu

Neyi bulamıyorsam ona doğru bir yolculuğa çıkıyordum

Kimin kim olduğunu bilmediği saatlerde

Bir sandalye çekip yanına oturuyor

O belirsizlikten yararlanıp kendime benzeştiriyordum diğerlerini

Ertesi güne uyanıp kahvesini içene kadar onlar, yüzler oluyorduk

Başklarının aradıklarını bulup sevinçlerini paylaşıyorduk

Sonra herkes ayrılırken bu oyundan

Ben yine pencere yanında kendi yolculuğuma devam ediyordum

Bir gün

Kendi de hüzün anlamına gelen segah makamında

Ben hangi sorunun yanlışıyım diye düşünürken

Sana haddim olandan biraz fazla yaklaşıp

Aklımın derinlerdeki bir yerine saçından bir tel koymuşum

Anlamaya üşendiğimden değil

Korktuğumdan belki

Bulursam ne yapacağımı bilmediğimden hep sana ait olmayan şiirler okumuşum

Bulmanın kendisiyle yüzleşmeyi hayal bile edemediğimden devam etmişim bu çocuk oyunuma

Bir gün

Kaybedecek hiç birşeyimin kalmadığı

Zerre hazır olmadığım bir anda

Sana ait olan bir şiirde

Çay koyarım belki kendime

Oturur sevmediğim şeylerden konuşuruz

Belki nihavend makamında buluşuruz